Niedziela - prawda

Włóczę się po pokoju ze swoim cieniem
Odbijam się co niedziele od ścian bezsensownie
Tak mija czas, rozmyślam z tym przyjacielem
Jednego dnia w tygodniu wieje nudą dosłownie

Godzina, za godziną ja i cień sączymy trunek
Pełny relaks, nic dziś nas obchodzić nie ma prawa
Nie znalazła się taka która, zmieniła by ten wizerunek
Zadymiony pokój, butelki na stole to nasza enklawa

Nikt nie robi zamieszania, cisza i spokój
Usiądź na kanapie i się wygodnie ulokuj...

autor

Senk

Napisany: 2009-11-29 Dodano: 2009-12-06 10:01:04

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie