Niefortunny skok
na zawsze odmienił jej życie
Po wyjściu ze szpitala była zmuszona
dostosować się do nowej sytuacji a kiedy
zdołała nabrać dystansu do siebie, uśmiech
na ustach przywrócił radość. Zamierzała
wrócić do normalnego życia i w miarę
możliwości nadal korzystać z jego
uroków.
Nie przestała marzyć o balach, chciała
znowu zatańczyć na parkiecie w lokalu.
...
Kiedy przygasły światła, ucichły
rozmowy,
zespół muzyczny zaczął grać walca.
Młoda kobieta czując się niepewnie,
nie spuszczała wzroku z partnera, który
zapraszał ją do tańca. Bez możliwości
oparcia się na męskim ramieniu, musiała
zadowolić się jego pomocną dłonią.
Zatańczył z unieruchomioną w inwalidzkim
wózku sportsmenką, która przed pechowym
skokiem do wody była wprawną
pływaczką...
Kółka kręciły się same, jej serce
zamarło
na chwilę. Było za późno, żeby się
wycofać.
Dźwięki gitary i skrzypiec dodały odwagi,
trema minęła, a wokół niej świat
zawirował.
Była tylko muzyka i oni oboje, zapatrzeni
w siebie...
Przedświt, przeniknął przez ażurowe
firany;
rozjaśniając ściany wnętrza, przyglądał
się
roztańczonej zakochanej parze.
Komentarze (136)
Grunt, to się nie załamywać i nie zamykać się w
czterech ścianach, choć na pewno nie raz jest to
trudne.
Pozdrawiam serdecznie :)
Na szczęście dobrze się skończyło. Pozdrawiam
Najka, odwzajemniam pozdrówka :))
Małgosiu, znajdź mi mądrzejsze kobiety od nich, bo ja
takich nie znam :)))
+ bo zapomniałam .pozdrówka.
Cieszę się Wandziu (można?), że masz dobre zdanie o
nauczycielach, bo to dziś rzadkie ;)
Pozdrawiam cieplutko :*)
:)
B.sympatycznie pozdr
Dziękuję Mgiełko za wgląd :)
Zachwycający wiersz z niesamowitym przesłaniem.
Pozdrawiam :)
...i nie dzieje się nic, aż do końca:))
Dziękuję paniom za wgląd i miłe komentarze :)
Pięknie.Pozdrawiam.
Pięknie, z wartościowym przesłaniem, by się nie
poddawać :)
Piekny optymistyczny życiowy wiersz
Pozdrawiam