Niegdy nie mów żegnaj
...odchodzę do krainy marzeń...razem z Tobą skarbie...
Nigdy nie mów żegnaj
Słowa te jak wiersz pamiętam...
I jak obraz twarz Twą w myśli widzę
Nigdy nie mów żegnaj
Wyszeptałaś cicho
Tuż przed snem ostatniej nocy
Nigdy nie mów żegnaj
Kiedy serce tęskni
Umykając śmierci w mgle otchłani
Nigdy nie mów żegnaj
By nie zabrać mi nadziei
Na kolejne życie z marzeniami
Nigdy nie mów żegnaj
Wszak nie idziesz za daleko
To ostatnie zdjęcie imion
Nigdy nie mów żegnaj
Na odwrocie...piekna wstęga
Myśl i słowo to udręka
Nigdy nie mów żegnaj
Bedę tuż przy Tobie
Nie patrz tylko poczuj
Miłość to potęga
autor
**Wojtas**
Dodano: 2008-06-10 15:50:12
Ten wiersz przeczytano 718 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czasem ludzie mówią "żegnaj", bo się po prostu boją;
nie każdy jest taki odważny i potrafi wierzyć w
"potęgę miłości" ...
ładny wiersz;)
bardzo ładnie :))))