O niej

Dzika plaża, ostry klif, mewy krzyk,
Chmurne niebo, porywisty wiatr, czarna postać,
W jej głowie mętlik, w oczach łzy i strach.
Samotność której otworzyła drzwi,
Żal z jakim pożegnała beztroskość dni.
Myśli uderzają w nią jak fale z siłą,
która powala najsilniejszych...
Nie pytaj jej co się stało,
Nie próbuj jej pomagać,
Odtrąci cię jak wszystkich.
Sama musi z kolan wstać,
Spojrzeć w niebo,
Uwierzyć w lepsze jutro,
Dopóki tego nie zrobi będzie tam tkwić,
Spoglądać w dół i zastanawiać się
Czy nie skoczyć ....

autor

zoe

Napisany: 2004-08-22 Dodano: 2005-01-23 11:37:04

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie