niekonieczny
A jednak po mnie coś zostanie
Plama na swetrze pusty zeszyt
Troszeczkę smutku i niepamięć
O tym gdzie za i kiedy przeciw
Stukot dzięcioła nie do taktu
Z panem słowikiem na wygnaniu
I tyle żądzy ile aktòw
Tyle wolności ilu panòw
Być może jeszcze deszcz majowy
I niebywale ciepły wrzesień
Wiersze co psują się od głowy
Jak krzyż ktòrego nikt nie niesie
I chociaż szedłem własną drogą
To jednak po mnie coś zostanie
Budzenie świata lewą nogą
W bezludnej ciszy na polanie
autor
z nick-ąd
Dodano: 2015-05-08 20:37:12
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
pozostaną myśli w wierszach spisane,,pozdrawiam
I to jest wlasnie to, moje ukochane rymy nigdy mnie
nie zawodza. Podobaja mi sie rowniez porownania,
ktorych uzywasz.
fajne to "Wiersze co psują się od głowy
Jak krzyż którego nikt nie niesie" :)
ciepło ważniejsze niż pazur na pokaz. pozdrawiam
Ciepły i dobry :)
Z przyjemnością przeczytałam. Każdy coś zostawi:))
Na pewno zostanie :)
świetny, jak zawsze z podziwem Cię czytam:)
z przyjemnością przeczytałam, pozdrawiam
Jak zwykle, Wiersz :)
Jak zawsze. Aż miło zajrzeć do Twoich wierszy :)
b. dobry - z przyjemnością +
Bardzo ciekawy dobry wiersz pozdrawiam