Niemoc

Dla wszystkich, którym uczucie zabiera witalność życia

Zaklęty księżyc, nieprzespana noc,
Już mi się nie chce, już uciec chcę stąd.
Czas sprzyja tłumie, na zawsze w nas zmarł,
Nie podnieść głowy i schować się w dal.
Dokąd tak zmierzać?
Skąd siły brać?
Twoja tęsknota, Twój oddech i smak.
Choć serce mówi: to On mnie nakręca,
To dusza płacze jest miękka, już pęka.
Nie chce mi się miły, nie chce powtarzam,
To tylko słowa, to tylko zaraza.

Przez KTC&WC

autor

Mo Cuishle

Dodano: 2006-02-09 20:45:56

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie