Niemoc

Urocza mi miniaturka! Pozdrawiam Cię Lucuś! moja
wierna czytelniczko! nie opuszczasz ani jednego
wiersza! dziękuję za to z serca! ciesz się morzem i
urlopem:))

super miniatura
w tej niemocy grzęźniemy

Trzymaj się Lucuś:))

Delikatny i tyle prawdy.Nawet najgłębsze ślady kiedyś
znikają. Pozdrawiam.

może je odnajdę na mojej plaży???
pozdrawiam serdecznie :-))))))))

Pozdrowienia, Lucuś! Niech moc będzie z Tobą:)

Dziękuję za pozdrowienia, ale stopy nie pomogę
wyciągnąć...tak chyba jest bezpieczniej...pozdrawiam

Super. Pozdrawiam

Achh..wyobraziem sobie plażę, rozmarzyłaś emcia i
dałaś mu do myślenia:)
pozdrawiam.

Dużo treści pmiędzy słowami. Podoba mi się :)

Zatrzymuje twój wiersz. Pozdrawiam i plusik posyłam

Ale zatrzymałaś i czytelników w miejscu...pozdrawiam:)

wow..super! pozdrawiam:)

Lubie:)

Fajny zapis, tak lubię.