Niemożliwe

Na księżycu po zmroku
zawsze światło się pali.
Czyżby jego mieszkańcy
w nocy nigdy nie spali?

Co takiego ich bawi?
Co takiego frapuje ?
Siedzę patrząc na księżyc
wciąż domysły swe snuję.

Trzeba by się tym zająć
i rozwikłać tę sprawę.
By dowiedzieć się prawdy
która piszczy tam w trawie.

Coś zaczyna mi świtać!
Coś w mej głowie się kleci!
Czyżby żyli tam tylko
księżycowi poeci?

Gwiazdy mrugać zaczęły
całkiem teraz zbaraniał.
Cały świat jest poezją
od samego zarania?

autor

Okoń

Napisany: 2005-06-01 Dodano: 2016-10-14 21:33:48

Ten wiersz przeczytano 971 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie