Niemozliwość

Nie mógł zrezygnować z życia
Nie potrafił go pożegnać
Nie mógł być tylko Śmiercią
Nie kosa, lecz miecz jego bronią

Ale i z tym nie mógł zerwać
Nie mogł się tego pozbyć
Był tym kim był
Przeklętym, czy nie, ale sobą

Próbował oczywiście
Świat długo radził sobie bez niego
Mógł i teraz sobie radzić
Śmierć żył sobie i zwiedzał świat

Prośbę usłyszał z daleka
Głos starca: " Zabierz mnie
Swoje przeżyłem
Teraz cierpię przykuty do łożka"

Kosa sama pojawiła się w dłoni
Usta same wypowiedziały zaklęcie
Już był przy łóżku
Patrzył jak starzec uśmiecha się

Cieszył się z jego przyjścia
Cieszył, że już odchodzi
Cieszył, że to nie tak strasznie
że przybył po niego właśnie on

autor

Reynevan

Napisany: 2005-03-09 Dodano: 2005-03-09 17:14:43

Ten wiersz przeczytano 696 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie