Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Niemy krzyk

Choć w koło ponury mrok,
bo już dawno zapadła noc
Księżyc świeci mi prosto w twarz
Nadchodzi mój ostateczny czas

Zapalam świece, nie jedną lecz dwie
Gdy wszyscy w koło są w głębokim śnie
Na biurko stawiam pudełko tabletek
Do kompletu brakuje tylko kilku żyletek

Rozmyślam nad tym co przeminęło
Co sens mego życia bezpowrotnie odcięło
Dlaczego tkwię ciągle w martwym punkcie?
Jak mam dać swym uczuciom ujście?

Rozpuszczam tabletki w butelce wody
Nie chcę, ale muszę to w końcu zrobić
Zamykam oczy i wypijam jednym duszkiem
Za godzinę na wieki już usnę

Zamienię się w Śpiącą Królewnę
Ale nikt mnie ze snu nie zerwie
Serce przestanie mi bić
Pozostanie tylko mój niemy krzyk...niemy krzyk...

...

autor

MaRzEnA...

Dodano: 2009-02-13 21:22:31
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »