Nienawidzę...

nianawidzę porannego wstawania
bo po co to mi
nienawidzę tego przyklejonego uśmiechu do mojej twarzy
bo jest taki sztuczny
nienawidzę zieleni moich oczu
bo nie ma w nich nadziei
nienawidzę mojego ciała
bo nie mam już w nim żadnych sekretów
nienawidzę tamtej grudniowej zimowej nocy
bo z dwojga nas..to tylko Ja odkryłam swoje ciało z miłości
nienawidzę tego zakazanego dotyku
bo był dotykiem nie danym nam
nienawidzę tych wieczorów u Ciebie
bo tak bardzo pragnęłam aby się nie skończyły
nienawidzę naszych pocałunków
bo nie płynęły one z głębi Twojego serca
nienawidzę Twoich oczu
bo ciągle patrzyły na mnie tylko z pożądaniem...ciała
nienawidzę tych naszych spotkań na naszej ławce
bo byłeś wtedy taki niewinny
nienawidzę tej granatowej koszulki, w której chodze u Ciebie
bo tak cudownie pachnie Tobą
nienawidzę Twoich dłoni
bo tak doskonale znają moje ciało
a najbardziej nienawidze tego, że wcale tego wszystkiego
nie nienawidzę

bo tak bardzo jestem słaba...

autor

oliwk4

Dodano: 2006-10-31 23:38:01

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie