Nienawiść rozdarcia duszy

Jest ciało ... i dusza nieznana, Dla Niej samej i wielu wokoło. A samotność rozrywa dusze, I kosmosem pustkę wołaniem. O dwa światła cieni rozesłała. Być potrzebną i kochać - zmiennie, Z tożsamością kobiecego poświecenia. Zrodzenia ciała i duszy dla wieczności. Kochającej to co miłe i piękne i JEJ, Bo z kodem tego czego pragnie - MIŁOŚCI , CIEPŁA , ODDANIA.

Istnieje nienawiść z miłością granicząca,
Gdzie próżnia jest pasem neutralnego odczuwania.
Smutek, żal, rozdarcie i podwójne szpony... ciało rozrywają,
Na strzępki atomów a proch wiatrem gładzony,
Rozrzucany energią w przestrzeń mentala,
Wraz z myślami i piorunującym uderzeniem słowa.

Nienawiść kobiety, kochanej, zwodzonej, porzuconej...
Obdartej ze skóry kolorów uczuć i odczuwania muzyki życia.
A jednak dopuszczającej promień uśmiechu znienawidzonego,
A będącego celem agresji miłości i nienawiści.

Nienawidzi a ... pragnie ... nienawidzi... a pożąda,
Osobowość kobiety zagadką planety Ziemia.
Nienawidzi sercem, duszą i każdą tkanką ciała,
A kocha w nienawiści każdą komórką kosmosu.

Wiec czeka nienawidząc, krzycząc w próżnię uczuć,
Plazmy obłoków kolorów serca wyszukując.
Przestrzeń rozrywa wołaniem o pomoc ...
Ja chce kochać i być kochana !!! ...
Ja chce czuć miłość wewnątrz i w dotyku,
Ciepłem i uśmiechem radować me istnienie.
Krzyczę pragnąc… pragnąc pożądam,
Pożądając szukam … - kumulacji sensu życia.

A ma dusza płacze a serce wyje….


cdn. - MAGi-

autor

MAG MAGi

Napisany: 2007-03-29 Dodano: 2007-03-30 00:15:05

Ten wiersz przeczytano 971 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie