Nieopisana
Zostaw mnie samej sobie
Zawsze marzyła by zostać sama
Przynieś mi tylko milion problemów
bo Ona zawsze tak chciała.
Ale obiecaj, że Ją potem zostawisz
Dasz złoty proszek, nim dmuchniesz w
oczy.
Potem już możesz pamięć spalić
Zapomnieć, że umarła zapomnieć o Tym.
Komentarze (1)
Naprawdę ma cos w sobie ten wiersz. Ciekawy i
poruszajacy jednocześnie. Podoba mi się. Pozdrawiam