Niepamięć
Człowiek odchodzi,
bezdenna rozpacz,
łzy na cmentarzu,
codzienne modły,
kwiaty i znicze
aż do momentu,
kiedy przychodzi
lepsza codzienność
wraz z niepamięcią,
każą zapomnieć.
Zostaje brudny,
smutny nagrobek.
Pamiętasz?
Człowiek.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2016-10-31 16:49:39
Ten wiersz przeczytano 1713 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Wszystko przemija i żal po stracie w sercu pozostaje
kiedy życie toczy się dalej...smutna
rzeczywistość...pozdrawiam Aniu :)
smutna, bardzo smutna refleksja
Dzięki wolontariuszom coraz mniej jest zaniedbanych
grobów a to, że w dni powszednie jest mniej kwiatów i
zapalonych zniczy tak dzieje się nie od dziś.
Bardzo dobry wiersz, pozdrawiam :)
Smutna rzeczywistość.
Dobraj nocy :)
Aniu, smutny i refleksyjny wiersz ?
Właśnie dzisiaj do męża powiedziałam, że teraz nasz
cmentarz wygląda tak pięknie wszędzie są kwiaty,
znicze…
A za jakiś czas wszystko wróci do normy i szara
rzeczywistość zagości na dobre, czyli groby szare i
zapomniane…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech zostawiam:)
Pamietajmy
I tak biegnie życie każdego z nas.
Ułomny człowiek. Szybko leci czas.
Odchodzi stare, nowe bierze ster.
Żal w sercu niknie. O tym większość wie.
Oby takich zapomnianych miejsc było jak
najmniej.Cieszę się,że zaskoczyłam większość
czytających swoją Saharą,ale mam takich więcej więc co
jakiś czas postaram się urozmaicić moją stronę,
pozdrawiam cieplutko :)
Życiowy
bardzo smutny pozdr
smutna refleksja...
Taka rzeczywistość choć są wyjątki od reguły.
Dla mnie cmentarz jest świętością i relaksem
jednocześnie a rodzinne groby w kwiatach. Kocham
odwiedzać i powspominać moich Bliskich:-)
Witaj Aniu,
Smutny wiersz, ale jakże prawdziwy i adekwatny, do
dzisiejszego wyjątkowego dnia. Pozdrawiam i dziękuję,
za miłe odwiedzinki:)
zgadzam się z chacharkiem...
o człowieku trzeba pamiętać nie tylko od święta