Niepamięć
Pamiętam
o tych którzy
o mnie pamiętają
w czasie pogody
i w czasie burzy
kiedy kwiaty się mają
albo gdy liście opadają
ale są i tacy co dawno
o mnie zapomnieli
skończyli zanim zaczęli
w zwykły szary dzień
albo podczas niedzieli
i nie chcą z ciszą zgody
pozostał jedynie cień
po znajomości
przyjacielskiej zażyłości
serca cierpliwości
i wzajemnej miłości
ostatni nadziei usechł pień
życie to nie poezja
gdzie wszystko się poukłada
jak strofy i rymy niezmiennie
zmienia się wciąż codziennie
nazwisk tych
co nie pamiętają
też nie pamiętam
od tak wielu dni
myśl z głowy się cała rozpada
ktoś puka do drzwi
amnezja
autor
Maciek.J
Dodano: 2017-01-26 07:08:32
Ten wiersz przeczytano 898 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
nawet przyjaciele mają wady
miłego dnia, Maćku :)
Tak naprawdę to trudno spotkać prawdziwego przyjaciela
..ale są ... i to jest szczęście ..
myślę że taki jest świat
że brak tu przyjaciół baz wad...
+ Pozdrawiam
dziękuję wszystkim za odwiedziny i miłe komentarze
Dramatycznie ale ładnie. Tylko prawdziwi przyjaciele
nie zapominają a ci co nie pamiętają to nie byli
przyjaciele. :)
Maciej. J. też tak mam i nie ubolewam. Twój wiersz
trafił do mojego serca, pozdrawiam)
Czasem tylko jedna strona wykazuje inicjatywę... Nasze
starania po prostu nie są nic warte, jeśli ktoś nie
angażuje się w relację... Pozdrawiam.
To właśnie ja samotność puka do drzwi,
dziś nie ma prawdziwych przyjaciół...
Pozdrawiam serdecznie Maćku:)
prawdziwi przyjaciele pozostają...ładnie
napisany...pozdrawiam serdecznie.
Często samotność gości w nas
Pozdrawiam i miłego dnia
nieodnawiane znajomości niestety zaciera czas
Chcemy zostawiac sobie w pamieci tylko te piekne
wspomnienia i milych dobrych ludzi
Niestety to zle nie chce sie wywalic z szuflady
Pozdrawiam
Dla niektórych jesteśmy tylko, gdy czegoś potrzebują.
Świetnie napisane, a pamięć jest czymś bardzo cennym.