Niepewni
Żwirowa kręta
Droga
Po której kroczą
Niepewni przerażeni
Ludzie
Ogarnia ich strach
Przed kolejnym
Rozwidleniem
Zadają sobie pytanie
Dokąd zmierzam?
Przed nimi
Wiele zdarzeń
Przygód
Potknięć
A w sercu nadzieja
Brak życiowego celu
Upokarza ich
A jednocześnie
Dodaje sił
Do dalszej walki
Dalszego poświęcenia
Zdolni do ryzyka
I zatraceni w pytaniu
Czy to właściwa droga?
Wiedzą że powrotów nie ma
I wcale nie boją
Się iść dalej
Nie chcą iść
Zwykłą prostą równą
Drogą
Bo to nie dla nich
Oni chcą wyzwań
I przygody
Ta niepewność
Strach przed przyszłością
To ich siła napędowa
Ich żywioł
Niepewni ludzie
Którzy wybrali
Ciężką drogę
Swojego życia
Którzy nawet gdyby mogli
Nie cofnęliby się
Do zwykłej
Prostej drogi
Komentarze (2)
Niepewność przerasta... niepewność straszy... ale
przemy wszyscy do przodu... czy prosta droga zawsze
dawała pewność..
Pięknie to ujęłaś... wiersz podoba mi się...
pozdrawiam milusio
Śliczny wiersz:) pięknie napisany. Pozdrawiam. Miłego
dnia życzę xD