Niepogodzona...

Pokłócona z ojcem trzasnęła drzwiami.
Myślała, że za nimi pozostawi wszystkie problemy.
Wyszła na ulice, w tłoku i hałasie starała się
Nie myśleć o nim.
Starała znowu uświadomić sobie, że to jego wina.
Tylko jego!
Spotkała się ze znajomymi.
Fajki, głośna muza – tak jej dzień mijał.
Zmęczona obojętnie otwiera drzwi.
Cisza, spokój? – Co się stało?
Nie ma nikogo.
Na stole kartka z napisem: „Ojciec miał zawał…”
Ubrała się, pobiegła do szpitala.
Tam matka, brat, siostra.
Ale gdzie jest on?
Nagle widzi nosze. Nosze, na których leżał on!
On – ale już nie ten samy ojciec.
Po prostu tylko ciało, bez duszy…
Przestraszona, zrozpaczona…
Co ma począć? Jak dalej żyć?
Kłótnia z ojcem na zawsze pozostanie w niej…

:( :( :(

autor

*MłoDa*

Napisany: 2006-04-08 Dodano: 2006-04-08 10:57:24

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie