Niepokój
Całe niebo pociemniało
błękit ciężki aż się zrobił
coś za chwilę się wydarzy
ptaki znikły gdzieś
Błysk
ogień przeciął niebo
trzask
i powietrze pękło
Chmury walczą
przepychają się nawzajem
i na siebie groźnie ryczą
jakby miejsca brakowało
Znowu błysk
i horyzont łuną płonie
huk powietrzem szarpie
niepokój narasta
Przyjdzie czy oddali się
autor
Sonata.a
Dodano: 2018-04-08 20:02:11
Ten wiersz przeczytano 1006 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
niepokój jest wpisany w nasze życie,
towarzyszy nam kiedy tracimy pewność siebie
miłego dnia życzę :)
Śliczny, przyrodniczy wiersz pozdrawiam serdecznie!)
Rozbudzasz wyobraźnię owym narastającym w grożę
opisem.
Dobrze oddana rzeczywistość zbliżającej się burzy.
Pozdrawiam:)
Marek
Pięknie opisana nadchodząca burza. Będzie ciepło i
wiosna radosna. Pozdrawiam.
Ładnie.Pozdrawiam.
Jeśli już u Ciebie była burza - to już jest na prawdę
wiosna.
U mnie była
Pozdrawiam:-)
Kocham burze, serdecznie pozdrawiam;)
Ja nawet boję się o tym czytać. Przeraża mnie burzą...
Ale wiersz piękny :)
Pozdrawiam
☀
Sonatko, a gdzie słyszysz? (oprócz tego, że za oknem)
:)
Dziękuję za komentarze. Właśnie słyszę to wszystko za
oknem. :)
Dobrze oddane to, co zawsze czuję przed burzą. Miłego
wieczoru:)
Niespokojnie, niespokojnie, wokoło wszędzie,
oj burza będzie, oj burza będzie...
Fajny wiersz na tle przyrody,
burza tylko dodaje mu urody.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru i radosnej nocy :))
Ciekawy wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
burzą mi to nie zapachniało bo ozonu wcale a jeżeli to
mało
błysk i ryki tornada siłą wiatry zbudzone pędzą od
błysku w twoją stronę
to kataklizm spod Sodomy i Gomory znaku początek a
potem ,rzeż niewiniątek i reszty towarzystwa