Niepokój
Przedwiośnie wzejdzie przebiśniegiem,
rozjaśni szarość dni marcowych,
przebije się, jak wilka skowyt
poprzez chłód nocy, i wybiegniesz
czując niepokój. Rozbudzona,
patrząc w księżyca bladą pełnię
i gwiazd tysiące, nadaremnie
szukasz spokoju. Lecz czy zdołasz
żar myśli stłumić? Niepodobna.
Lepiej się poddaj i ulegnij.
Niech zauroczy nieba srebrnik.
Zanurz się w nocy. Magię odnajdź
kolejnej wiosny, z bzem i deszczem
budzącym zmysły. Wkrótce przyjdzie.
Zabrzmi muzyką świerszcza skrzypiec.
Rozśpiewa w lasach cichą przestrzeń.
autor
MariuszG
Dodano: 2019-03-03 10:16:37
Ten wiersz przeczytano 2638 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
(:
Ładne przerzutnie.
rozbudza wyobraźnię,,pozdrawiam:)
Ładnie.
Piękny wiersz z cudowym rokowaniem i poradą. - Jak
przeczucie wynikające z doświadczenia i marzeń.
Pozdrawiam serdecznie:)
W pięknej oprawie ujęty czas przedwiośnia.
Poetycko ujęte.
Pozdrawiam Mariuszu.
Marek
"Niech zauroczy nieba srebrnik" a mnie zauroczył Twój
wiersz.
Wiosennie pozdrawiam
po prostu piękny wiersz z niezwykłym klimatem
Piękny opis przyrody Mariuszu. Pozdrawiam.
Przewiosennie. Niechby już przyszła wreszcie :)
cudownie napisany wiersz, niesamowity rytm słów :-)
brawo :-)
Sorry za lekko opóźnione oddanie głosu...
Pięknie o nadchodzącej wiośnie. Tylko chwalić.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli :)
lubię Twoją poezję, lekkość słowa, magia klimatu,
oryginalność środków wyrazu. zdecydowanie moja bajka.
:):)
piękny obraz przyrody - wszyscy czekamy na wiosnę
odrodzenie po zimie :-)
pozdrawiam