Niepokój o wspólny los jak...

Powiedzieć szeptem co krew szepcze, ale nieznośne
oddalenie zamienia każdego dnia radość w tęsknoty i
niezrealizowane marzenia

Wysyłam zapachy by wabić do ekranu twoje oczy i zbliżać oddalenia które zawsze takie same.
Niepokój o wspólny los jak nieproszony gość
przez drzwi zamknięte wchodzi,
przez okno widoczna twoja gwiazda -
złotym pulsarem dotyka oczu mnie ciebie
wypatrującego

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2019-04-08 Dodano: 2019-04-08 20:01:06

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie