Nieposłuszne myśli

Gdy wszyscy mówią - zapomnij o Niej,
ambiwalencja - matka mych myśli.
Jak mam oderwać od skroni dłonie,
pozbyć się wspomnień - przestać już śnić ich

Nawet z tęsknoty obmywam ręce,
doświadczam piękna - oczy nim karmiąc.
Lecz jakby ciągle w jednej piosence,
sam nawet nie wiem, skąd ja tak znam ją.

Dajcie mi spokój - do myśli mówię
a już po chwili, sam je przyzywam,
bo przecież nie chcę pustki mieć w głowie.
Tak wiele wspomnień - pamięć gorliwa.

Tyle czułości, doświadczeń tyle,
nie dam odebrać - zapomnieć, przegnać.
Tak czasem bywa, gdy jest zawile,
na smutnych oczach pojawia się szadź.

Co nie zabije - to wzmocni przecież.
Silniejszą jestem tamą z betonu.
Tylko czasami, gdzieniegdzie przeciek,
bo serce z raną przeszkadza - komu?

Gojenie jest to proces który wymaga czasu. Zapomnieć nie jest łatwo.

autor

Arturro

Napisany: 2020-03-29 Dodano: 2020-03-29 07:43:18

Ten wiersz przeczytano 1236 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie