NIEPOSZANOWANIE CHLEBA
Chleb, pokarm życia,
od Najwyższego ofiarowany,
przez wielu jest tak poniewierany.
Tyle ubóstwa i nędzy na świecie,
a w wielu domach wyrzucany do śmieci.
Tyle jest przecież głodujących dzieci,
a w niejednym domu on w kąt wciśnięty.
Tak mało jednym do szczęścia potrzeba,
miska zupy, kromka chleba.
Są jednak tacy, którym i tego brakuje,
a w naszych domach żywność się marnuje.
Tak rzadko szanujemy to, co posiadamy,
Tak łatwo od nieszczęścia innych
uciekamy.
autor
Iwona_Mościcka
Dodano: 2010-02-19 06:29:08
Ten wiersz przeczytano 1078 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Z takich wierszy wypływa mądrość życia codziennego i
szacunek, który gdzieś się zatraca, bardzo ładnie,
pozdrawiam:)
Moja mama rozkrajajac bochenek chleba robila na nim
znak krzyza. Ja robie to samo, a chleba staram sie
tylko tyle kupowac, zeby go nie wyrzucac na smietnik.
To sie naprawde da zrobic. Wiersz robi wrazenie.
Pozdrawiam.
Oj, niektórzy nie szanują i za dużo go marnują:)
czasami nie widzimy głodnych wokoło...dobre wezwanie
do miłości bliźniego
Ładny wiersz, warto było by się dzielić, z tymi którzy
potrzebują pomocy. Tez kiedyś to ujęłam w wierszu.
Pozdrawiam.
Witaj Iwonko, bardzo ładnie to pezdstawiłaś, ale za
serce ściska.masz zupełna racje. Pozdrawiam
słonecznie.
piękny wiersz,pozdrowienia.
Zbyt łatwo :(..lepiej zmarnować, niż się
podzielić..lepiej do śmieci, niż ptakom dać..Szczury
tylko używanie mają, niestety..Mądre przesłanie.. M.