Niepotrzebne wykreślić

zapadamy się w sobie
dygoczące z bezsilności
Haga Sophia i piramida Cheopsa
i nie było żadnego trzęsienia ziemi
i nie było żadnych plag Bożych
zwyczajnie
szli przede mną uliczką parkową
i dyskutowali piskliwie
jak to będą: piłkarzem, piosenkarką, modelką, aktorką…
- wielkim gitarzystą będę! - Nie już nie będę…

zapadamy się w sobie
na własne okrzyki
pniemy brudnym betonem
po wytartych drabinach tej samej winnicy
wszyscy mówią że dorastamy, mądrzejemy
a to tylko zwykłe zaparcie siebie
-
-
-
i w końcu wracamy
po trzykroć wracamy
aby stać się n a - p o w r ó t
zagryzając drewno z bólu
szczerzymy zęby w uśmiechu
finalnym dziele wielkiej Hagi Sophii

autor

Kla Ro

Dodano: 2009-05-23 13:01:10

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie