Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Niepotrzeby nikomu - poeta

Z części świata mrocznego
Przybylo czarne ziarno zepsucia
Zbliżyło się do serca mego
I zaczęło dzieło zatrucia…

Nie stawiałem żadnego oporu
Pozwoliłem zagłębić się w duszę…
Zaczęło wiercenie czarnego otworu
A teraz chcę… uciec muszę…

Choć nie wiem czy jest potrzeba
Wychodzenia z mrocznych dni…
Mrocznych jak czarna gleba
Tak dobrze tutaj przecież mi…

Tak dobrze żyje się tu
Na granicy śmierci i snu
Bez miłości… bez cierpienia…
Bez żadnego przeznaczenia…

Niepotrzebny nikomu poeta
Niczym upadły anioł na kolanach
Niech ktoś zgasi na mej duszy peta…
I usypie mi kurhan w zboża łanach…

…bo chcę… bo uciec muszę…

autor

Mefo

Dodano: 2006-12-11 14:14:14
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 16
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »