nieskończoność

ciekawe
czy słychać to smętne granie
na jakiejś fujarce , trąbce czy flecie
melodia
jak woda po głazach się toczy
rytm taki na cztery , trzy - cztery
czy zdanie zaczynać od dużej litery
czy może od kropki i w rytmie na dwa
raz - dwa
przestawiony czas odwraca noc
rozpościera zasłonę nad przepaścią dnia
moczy deszczem zaschniętą duszę człowieka sukcesu
przepycha promień słońca nad doliną szczęścia
przeplata go w szczelinach dusz zatwardziałych grzeszników
czas przebiega po błyszczących pancerzach czołgów
pokrywając rdzą ich spasione mordy
bezlitośnie zaznaczając swój przebieg
rozjaśnia czarną przesyconą fioletem rozpacz i
zamyka roześmiane bezmyślnym szczęściem oczy
pochylmy głowy nad zwierciadłem wody
szukajmy bogactwa , miłości , urody
prośmy los o drobinkę radości
nim czas otworzy nam drzwi do nicości
obcości
chłodności
nieznajomości
nieskończoności

autor

Roman

Dodano: 2009-01-02 15:24:29

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie