Nieśmiertelność

Przepita nieśmiertelność
zatacza się w bramach podwórek.
Chwiejny krok herosów z legend
o tak pięknym i dobrym życiu.

Prosi o dwadzieścia groszy
na bilet w jeszcze jeden dzień.
Czasem tańczymy razem przy księżycu,
wyjemy żałośnie przy starych kapliczkach.

A ty mnie kopnij w tyłek i przeklnij.
Daj szanse swoim dzikim oczom błysnąć.
Przecież wiesz lepiej, jak pachną
krwiste maki wśród dojrzałego zboża.

Bohater ostatniej szansy na finał
znika gdzieś za kolejnym rogiem labiryntu.
Słychać tylko śmiech, jeszcze długo
zanim przestaniesz o nim myśleć.

autor

nikt

Napisany: 2010-07-20 Dodano: 2010-07-20 20:25:40

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie