Niespełnione marzenia

Poszarpany falami, wiatrem smagany,
samotny jak okręt na fali,
stoi przy brzegu na wieki skazany
na zachód słońca spogląda z oddali.

Patrzy zmęczony w fali odbicie,
złocistym pisakiem oczy przeciera,
sercem kamiennym marzy skrycie
choć żal i smutek mu doskwiera.

Przelatujące widzi mewy, rybitwy też nie opuści
choć stoi w deszczu i mocnym skwarze,
zawsze odważny jak Thorodd Gnuśny
co przyjaźń bratu oddał w darze.

Stoi i marzy by wyrwać z ziemi
szczątki skał wryte głęboko,
by uciec spod otulonej go zieleni
i wzbić się w chmury wysoko.

I tęskni i szlocha krusząc swe członki,
wyrywa swą dusze w przestworza,
czy są to tylko daremne mrzonki,
bo cóż ma robić klif u brzegu morza?

Choć mieszkam nad pięknymi jeziorami to sercem i duszą jestem nad morzem.

autor

Alinda

Napisany: 2007-01-31 Dodano: 2007-01-31 19:10:18

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie