NIESPODZIANKA

Biegłem od Sukennic aby zdążyć na spotkanie
Przez rynek, ulicami do Floriańskiej Bramy
By pochwycić ją w ramiona by zmniejszyć czekanie
Tak to bywa gdy marzymy, śnimy i kochamy.

Wpadła w me ramiona, radosna, ogień w oczach
Wyszeptała, że się kocha na zaboj, po uszy
W swej miłości była piękna, nawet bardziej urocza
Czekałem aż mi powie i niepewność mą skruszy.

Już chciałem dom nasz rzeźbić i plany rysować
Lecz nie chciałem spłoszyć mą Cygankę, szybkością
Chciałem oświadczyny do niej dopasować
By wypełnić nasze serca wzajemną miłością.

Wyszeptała drżącym głosem imię kochanego
Wyznała, że ma przyjaźń jest jej bardzo cenna
Lecz nie mnie pokochała a kogoś drugiego,
Że jej miłość jest głęboka, silna i niezmienna.

Chciałem płakać, lecz udało się pogratulować
Byłem przerażony jakby grzmotem gromu
Zdobyłem się na uśmiech by łzy moje schować
A następnym samolotem poleciałem do domu.

autor

Lev

Dodano: 2011-02-15 05:12:22

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie