NIESPODZIANKA :)

Ciepły, kobiecy , nastrojowy, piękny!!!

Pięknie wyraziłaś swoje uczucia i emocje. Przy
czytaniu rozmarzyłem się. Pozdrawiam:)

Pięknie... tak trochę jakby nierzeczywiście,
magicznie, a jednak tak prosto i zwyczajnie...
"...nasze cieniste ogrody wypija światło..." - bardzo
podoba mi sie ten wers:-)

"Z cyklu Wiersze dla Ciebie"...lubię ten twój styl
pisania..chociaż często nie wiem co napisać w
komentarzu...po prostu brakuje mi słów...

Wróciłem tu po dłuższym okresie i nie zawiodłem się.
Odwiedzam moich ulubionych autorów i będę tu wracał.

Niespodzianki są wielkie i małe, ulotne i trwałe...

Ula ...czy jest ktoś ? Lepszy od Ciebie ....!Ja jestem
tak zwyczajnie zagubiony ,przepraszam ! Podobno mam
silny charakter - chyba jest on ....(nie przeczytałem
tego wiersza .) Muszę sobie wiele przemyśleć ,a może
przeczekać - to słabość albo tylko to co nas ...ale co
to takiego ? Pozdrawiam Cię ciepło

...noc przesiewa gwiazdy...widzę czasem jak lecą z
nieba świecące i migocące meteoryty...

Bardzo kobiece spojrzenie na sen mężczyzny. Przynosisz
iskrę ciepła, troskę w zapachu mleka, troskę o wspólny
byt. Dobrze ci z tym. Jesteście razem w cienistych
ogrodach, ciepli sobie i bliscy. Pozdrawiam
serdecznie.

"Światło wypija nasze ogrody", "biegnie złocista
piłeczka", "noc gwiazdy przesiewa" i temu podobne
metafory oraz ani razu "kocham cię" sprawiło, że
powietrze stało się gęstsze, oddech szybszy i ...
czytanie po raz wtóry.

Piękny wiersz z fantastycznymi przenośniami, tęsknota
jest w nas zawsze, jeśli kochamy bo za tym co kochamy
zawsze tęsknimy nawet gdy nie ma tego przez chwilę.
Dziękuję Ulu za komentarze pod moimi wierszami.

Pieknie wyrazone uczucia, wiersz perelka . Metaforami
malujesz niesamowite obrazy w glowie czytelnika.
Pozdrawiam.

Cóż ja Ulko mogę napisać.....piękne metafory, piękny
wiersz....pozdrawiam ciepełkiem :)

Gdy ktoś pisząc takie piękne przenośnie jak, jestem
przyszłam, będę w twoich snach błękitnych , przenikać
będziemy noc, by otwierać bramę widzenia, to ja jestem
dla autorki tych słów pełen pięknego zdumienia
Zdumienie przenosi się na pozostałą część wiersza ,
autorka swą myślę mnie wyprzedza i zawsze jest
pierwsza.
Przynosić zapach mleka, który od matki się ssało,
pamiętam moje niemowlaki, od mleka pachniało ich
ciało.
W dłoniach niesiesz zapach iskier z ogniska, to tak
ślicznie ujęłaś, że przed oczyma błysk światła - noc
tęczą błyska.
Twoje cieniste ogrody z których owoce zebrano, rzucają
cienie świateł księżyca , słońcu je zabrano.
Biegniesz myślą po obrzeżach ciała kochanka, wolno
Tobie, tyś jego wybranka.
Zabierz w chwili swej młodości i jędrnego ciała,wszyto
, dosłownie wszystko co Tobie i jemu natura dała.
Ciesz swe zmysły radością kochania , tego nikt Tobie
nie zabrania, przeciwnie - natura Ciebie do tego
wzywa, czyn to, bo po latach ,usiądziesz tak jak ja -
zostaną piękne, rozkoszą dotykane wspomnienia

delikatnie ujete w slowa