Niespokojny duch

Kołysze się na wietrze
Kolebo ce w lesie
Słychać go i w metrze
Echo ten "głos" niesie

Niespokojny duch
Budzi wszystkich wkoło
Musisz być jak zuch
Przetrwać, stawić czoło

Nie jest wcale zły
On nie może spać
Wciąż mu płyną łzy
Musi ciągle grać

To muzyka ta, uspokaja go
Ale tak to jest, gdy popełnił błąd
Grzechem jest, każde takie zło
Bo w obłokach buja wciąż, musi zejść na ląd

autor

Agath

Napisany: 2006-12-22 Dodano: 2006-12-24 12:49:31

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie