Niestrudzenie w tym samym kierunku
Moja melodia
Przemierzam życie, człek poetyckiej duszy
wiekową przestrzeń
Pozostawiam stare, z duszą marzyciela
Przebyte lata to odległy szum
Ciągle w marzeniach zmierzam do celu
Jednego pragnę
miłości i
ciszy
Za sobą pozostawiam tłum
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com
autor
slonzok
Dodano: 2016-01-16 10:08:10
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Piękne pragnienie miłości i ciszy .. za plecami
pozostawiasz tłum .. ładnie .
Miłości i ciszy, jak ja
Pozdrawiam Bolesławie:-)
piękna melancholia u Ciebie Bolesławie a i ta prostota
Pozdrawiam serdecznie:))