Nieszczęśliwa miłość

Dla kochanej osóbki o nicku Guśka ;)

W sercu był wielki zar
Dla niej był to z nieba dar...
Jego oczy, usta, dłonie...
Czuła, że jej ciało płonie
To spojrzenie, gesty, słowa...
Dla niego poświęcić była gotowa
Każdą sekundę życia swojego
W jego ręce oddać swe niebo...
Chciała by ją dotykał, całował
Prowadził przez życie i dobrze kierował.
To wszystko się nagle urwało, skończyło
Jej serce wypełnione pustką, żalem...
To on zgasił ten żar ogromnym, czarnym szalem...
Odszedł, zostawił, dla innej opuścił...
Zabił serce, z oczu litry łez spuścił.
Aniołek pozbierać się nie potrafił
Wciąż płakał, tęsknił, goryczą się dławił.
Nie płacz już słonko moje kochane,
Ja Cię ulecze, zagoje tą rane...
Ja bedę przy Tobie w każdej chwili smutku
Uleczę Twe serce, ale powolutku...

To pierwszy wiersz jaki napisałam... Niespełniona miłość była moją inspiracją. chyba marny ze mnie lekarz dusz ;D

autor

Polinek_18

Napisany: 2006-01-02 Dodano: 2007-02-22 17:42:48

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie