Nieszczesliwy Czlowiek
nieszczesliwy czlowiek,
nie moze z ludzmi zyc w zgodzie...
woli zyć o głodzie...
mysli do czego dojdzie...
nieszczesliwy czlowiek,
nie umie juz kochać...
on już nie nic nie wie
w duszy tylko szlocha...
nieszczesliwy czlowiek,
nie powie o tym nikomu...
jak jest mu zle samemu w domu..
wie ze niedostepny jest lek...
nieszczesliwy czlowiek,
nie chce byc raniony,
wiec zamyka sie, od kobiet,
przyjaciol odrzuca zniszczony..
nieszczesliwy czlowiek,
nie zyje w tym swiecie,
jak sie niebawem dowiecie...
on niedlugo odleci...
autor
lost_friend
Dodano: 2007-08-11 19:30:05
Ten wiersz przeczytano 1381 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
srogi nastroj, jakby ostrzegal przed nadchodzacym
zlem...trzeba wyjsc do ludzi , niekonieczne twarza w
twarz od razu...moze trzeba zaczac wlasnie od
wierszy...niech ktos przeczyta, zrozumie i powoli
uwalniac swoja samotnosc i lek przed srodowiskiem...a
pozniej krok po kroku uzewnetrznic swoja dusze i
pokazac sie swiatu
/nieszczęśliwy człowiek,
nie chce być raniony,
wiec zamyka sie, od kobiet,
przyjaciół odrzuca zniszczony../
Tak tylko, że ten człowiek został sam kiedyś bardzo
skrzywdzony...nie wierzy nie ufa i przyjaciół już mieć
nie chce albo nawet nie posłucha! SMUTNO MI...