Nieuchronność
Z rana już chodzą napuszeni
i patrzą w stronę sobie równych.
Pieniądz w kieszeni, szczyt drabiny
w głowy im bajzlem wrósł okrutnym.
Nie rozpoznają tych, co wczoraj
dzielili z nimi chleb na dziesięć.
Dziś przy korycie pełym siedzą.
Na cóż im ten, co biedę klepie.
A przecież jedno słońce wszystkim
i jedno niebo nad tą niwą.
Wcześniej czy później jednakowo
dębowe deski życie przymkną.
autor
magda*
Dodano: 2018-09-26 10:23:24
Ten wiersz przeczytano 1147 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Smutno mi Magdo. Niektorym wystarczy zlapanie odrobiny
tlenu, ktory sam im podaleś - a już... - pogarda. -Kim
oni są?
Dobry refleksyjny wiersz z którym ciężko się nie
zgodzić I fajnym zakończeniem;)pozdrawiam cieplutko;)
Niektórzy ludzie nie poznali radości z dzielenia się,
jeżeli ma się w nadmiarze. Na tamten świat nie można
nic zabrać.
Świetny wiersz świadczący o wrażliwości autorki.
Ślę moc serdeczności Magdo. :)
Mądrość jest bogactwem twoim
:) pozdrawiam i głos zostawiam :) +++
Mądra refleksja o potrzebie pokory i solidarności
międzyludzkiej a nie szpanowaniu i zachłystaniu się
bogactwem.
Pozdrawiam :)
Rewelacyjny wiersz, pozdrawiam :)
Człowiek, to taki już jest, jak bieda to o pomoc wola,
gdy inni, a on ma możliwości, zapomina o tych, co w
biedzie...idą wybory...oby naród dobrze wybrał, bo
farbowanych lisów mamy już pod dostatkiem...
pozdrawiam serdecznie
Prawda.
Milego dnia :)
dębowe deski albo urna stojąca w domu na półce. i
powiem Tobie, że sam się waham.
pozdrawiam :)
wczoraj dostałem link z filmem zrobionym przez Ziu-kę
do ostatniego mojego wiersza.
serdecznie zapraszam do obejrzenia :):)
I to jest prawda...sprawiedliwie- jednakowo deski
przymkną.Mądra refleksja.Pozdrawiam.
Prawda ładnie podana:):)
Bardzo dobry wiersz wymownie określa jak powodzenie
może zmieniać człowieka.Świetna puenta.Pozdrawiam
serdecznie.
Cała prawda o dzisiejszych czasach, a właściwie o
ludziach... i niech ci wszyscy dranie przeczytają to
przesłanie... :)
no niestety, ale często tak bywa, choć na całe
szczęście nie zawsze... pięknie napisałaś :-)