Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

nieunikniona

ludzka podłość nie zna granic
dlaczego czasami mają Cię za nic?

zazdrość z oka tryska
że czasem Cię szczęście kocha

że możesz choć trochę
pobujać w obłokach

podłość w spontaniczności bywa
i jak jesteś skrzywdzony

nawet najlepszy przyjaciel
nie współczuje za wiele

a raduje się tym pokrzepiony
że nareszcie źle coś się dzieje

niby nic się nie stało
a stało tak wiele

najtrudniej jest jak bliski
ukłuje w czułe miejsce w ciele

i tak po cichutku wzgardzony
podłością sam nieprzenikniony

odrzucasz w przyszłość myśli
i brzydzisz się bardzo tej podłej korzyści

autor

gorza

Dodano: 2007-07-17 19:48:41
Ten wiersz przeczytano 377 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Arin Arin

i tak po cichutku kroczek po kroczku Arin
.pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »