NIEUSTĘPLIWI 2
Dokąd zaprowadzą
jadu pełne ścieżki
czy zatrują dusze
głodne zrozumienia
człowiek jest z natury
słaby oraz grzeszny
i czasem go kusi
zła szeroki temat
złości maź tak gęsta
co ścieka po skałach
to chwilowa siła
oczy mgłą zasnuwa
gdy atak przeminie
wielka słabość w ciałach
żal z pustką się miesza
pokonana duma
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2016-12-28 18:54:54
Ten wiersz przeczytano 776 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
ścieżki jadu nie doprowadzą do niczego. Ścieżki
dobroci, dadzą przychylność i ludzi i niebios.
Trafna refleksja :) pozdrawiam, Pani Jolu :)
Czasami taka postawa jest przydatna.
dokąd zaprowadzą ścieżki pełne jadu?
dobre pytanie
miłego dnia, Jolu
Oj kusi zło, kusi każdego z nas...a potem żali i
pustka, czasem i zrozumienie...pozdrawiam serdecznie
Puczka Pandory))) Dobry wiersz. Tylko śmiech może nas
uratować)))
Temat zawsze na czasie niestety.
Pozdrawiam serdecznie
Coraz więcej wierszy na Beju z tej tematyki. Przyczyna
wiadoma.
Pozdrawiam
Ładny, ciekawy wiersz. Pozdrawiam.
Ech ten człowiek, nie może pojąć, że delikatne zboże
faluje, ale się nie łamie, a twarde (czyt.
nieustępliwe)drzewo łamie wicher jak zapałkę.
Ps, Co powiesz na:
"złości maź tak gęsta
że ścieka po skałach"
suuper
dobra myśl
bardzo celna refleksja Jolu Pozdrawiam serdecznie:))
też zdrówka zyczę
i Szczęśliwego Nowego Roku w:)
jak to jad
życie zatruje
ale jest na niego
antidotum
który życie ratuje
ścierwo zabijając
i to nie mgła
ni urojenie
a miłość nauki
którą właśnie widać
gdzie nie jedni ją sprzedali
dzisiaj sami się męczą
ale to już z mocy wyższych w:)
Bardzo ładnie Jolu
Pozdrawiam:-)