Niewarci

Jak ktoś komuś coś to człowiek,skąd by nie patrząc to
tylko człowiek.Być może jest coś więcej o czym nie nie
możemy wiedzieć.Świetna refleksja która pozwala się
zagłębić.Pizdrawiam serdecznie i dziękuję za komentarz
:)))

do wielokrotnego czytania

A jakim powietrzem oddychasz Doroto w moich wierszach?
;)
Ślę moc serdeczności.

Poruszyłaś... bardzo dobry wiersz;)

Porusza wiersz;)Pozdrawiam cieplutko

Wszyscy znikniemy...
Czas ulega rozkładowi.
Pozdrawiam

o kurcze dreszcze mi przeszły bardzo poruszający :)
pozdrawiam

poruszający wiersz, bardzo prawdziwy,,pozdrawiam:(

Dobry, wstrząsający i wymowny wiersz, no niestety dziś
świat sprzyja silnym bogatym i młodym,
a słabych, chorych czy starych, najchętniej
doprowadziłoby się do eutanazji:(
To bardzo przykre, ale tak właśnie jest, naturalna
selekcja często jest przeprowadzana wśród ludzi, tyle,
że często na końcu ich życia, czy też w jego
rozkwicie.
Dobrego wieczoru życzę.

Dobry, życiowy przekaz.
Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgodzić
trzeba. Pozdrawiam.

Przypomniał mi się apel o to by zdążyć ochrzcić.
Zaiste wielka to wiara, że Pan o resztę się postara:)

Mieszkam w domu opieki. Ciekawie ujęta tutejsza
rzeczywistość. Oczywiście to krzywe zwierciadło, ale
zawsze zwierciadło.

O kurczę, normalnie powietrze ze mnie uszło... ależ
słowa! Pozdrawiam.... bardzo ciepło :-)

Bardzo smutne refleksje i obrazy nasuwają się po
przeczytaniu wiersza, ale i ja często w takim właśnie
świetle , ten świat widzę...niestety...
Pozdrawiam ciepło .

Niech dusza Wergiliusza przyniesie Tobie wenę.
Ślę moc serdeczności Doroto. :)