Niewarci
Nie dokarmiać leżących!
Pod rygorem!
Jeszcze im zaszkodzi
i nie w porę
przeniosą się na tamten świat.
Tutaj miejsca brak
dla tych z usterkami.
Nie dokarmiać chorych.
Jeśli przeżyli sami
do tej pory
to objaw bezsensownej woli życia.
Od dzisiaj
przestają jeść, pić, oddychają płytko.
Nie dokarmiać… i tak znikną.
autor
DoroteK
Dodano: 2019-08-05 06:54:55
Ten wiersz przeczytano 5498 razy
Oddanych głosów: 92
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (107)
Bardzo smutny wiersz,ale jakże prawdziwy.Pozdrawiam.
Wszystko to, o czym napisałaś - prawda!!! Bardzo dobry
przekaz Dorotko, pozdrawiam i życzę spokojnej nocy-:)
przypomina mi się sardoniczny szyld (w jednej ze scen
znanego polskiego filmu) z nazwą przedsiębiorstwa
pogrzebowego: "Bóg tak chciał".
Świetnie ujęty problem ludzi niepełnosprawnych,
ułomnych. Niestety życzliwości coraz mniej na świecie.
Dziękuję za odwiedzenie mojej strony :) Serdecznie
pozdrawiam :)
Wieloaspektowy problem w mocnym wierszu.
Tylko kto tu jest "wybrakowany"? I czego mu brak?
Świetny wiersz. Pozdrowienia :)
sexagenarios de ponte
I wszystko jasne. Przecież program światowego
dobrobytu zakłada, że nas - roboli a Landu Pol
ma być 15,5 mln zdrowych i młodych.
Reszta do utylizacji.
Przedstawiłaś mroczne oblicze świata... niestety.
Pozdrawiam
Dorotko, smutna prawda zbyt dużo ludzi nie posiada
empatii:(
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i mimo wszystko
uśmiech ślę, Ola:)
przeoczyłem Twój wiersz, wybacz. :)
pokazałaś inne oblicze świata - to bezduszne,
bezwzględne, niezrozumiałe dla normalnych ludzi.
dziwny jest ten świat.
serdeczności Dorotko. machaj nóżką. :):)
Bolesna rzeczywistość,serdeczności Dorotko :)
To samo życie , każdego dnia kolejka się
zwiększa,szczera prawda.
Witaj Dorotko:)
Przeczytałem Twój wiersz już wczoraj ale nie bardzo
wiedziałem co wpisać.Dziś jednak właściwie mam tak
samo.Chyba już tego nie zmienimy:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo dramatyczny wiersz na obojętność ludzkość...
Pozdrawiam cieplutko:)