Niewiadoma
Nie zawsze wiem...
Niewiadoma...
Kobieta zagadka
nie do rozwiązania
jak skarbów szufladka
i temat kazania
Delikatna bryza
wiosenny ciepły deszcz
bywa jak repryza
gdy tej powtórki chcesz
Osnuwa płomieniem
w srebrzystej poświacie
radosnym spełnieniem
gdy zmysły spełniacie
W niedoli pomaga
poprawia nastroje
to z szalami waga
gdy ważą oboje
Dba o dobre jadło
i wygodne spanie
zna też abecadło
na dobre kochanie
Ma nieraz humory
a czasem marudzi
to tylko pozory
że niby się studzi
Czeka na wyznanie
miłosnych słów kilka
i wraca kochanie
pieszczotą motylka
co uczynię...
Komentarze (17)
Całe nasze życie to taka nie wiadoma.
Zgrabny i uroczy wiersz :)
Pięknie o kobiecie, także o niej napisałem wiersz,
pozdrawiam ciepło.
Witaj,
po prostu; niezastąpiona...
Bez niej życie nie ma barw, ani nie daje tej
odrobiny zwanej szczęściem.
Uśmiech, pozdrowienia /+/
pozwolisz, że zamiast komentarza
http://www.imdb.com/
coś w tym jest:)))
coś w tym jest:)))
Kobieto, kobieto choć tyle masz wad - Bez Ciebie cóż
wart, cóż wart byłby świat ? :-))
Pozdrawiam
Ech te kobiety któż je zrozumie
i ich kaprysy pojąć wszak umie:)
Dobra życiowa refleksja:)
Pozdrawiam.
Marek
Ach wy kobiety... brawo Ty:)
Ładnie o kobiecie
Pozdrawiam serdecznie :)
my kobiety... i dla nas niewiadoma choć niby wszystko
wiemy - tajemnicze między tym a tamtym w środku my ...
hi hi
Świetny wiersz na Dzień Kobiet. Kobietki dobrze znają
swoją wartość. Pozdrawiam serdecznie.
Ladnie napisane pozdrawiam
kryją w sobie i słońce i deszcz.
Udany wiersz.