nie(wiadomo)co
zasadziłam jesienią
drzewko magnoliowe
taki pręcik niewielki
i nie wierzyłam że
zadomowi się w moim
kochanym ogrodzie
taki wiotki mizerny
przetrwa mrozy i śnieg
dwa kwiaty mi urodził
cudownie wiosenne
pod ich naporem biedny
pochyla się i gnie
niby nic bagatelka
a ja w zachwyceniu
ciągle w okno spoglądam
i uśmiechy mu ślę
może nawet wy wszyscy
mi nie uwierzycie
ile szczęścia dać może
ot ’niewiadomoco’
autor
fatamorgana7
Dodano: 2018-05-06 10:59:23
Ten wiersz przeczytano 1242 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
i pokrzywa
w sobie piękno skrywa...
+ Pozdrawiam
bardzo lubię magnolie aż ci zazdroszczę
:)))-pozdrawiam
W dobrych rękach jest dlatego tak piknie kwitnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Witaj,
ja tam nie wiem jak kto, ale ja to znam, ja to
wyczuwam...
Możesz sprawdzić moje słowa u Dany zielonej - zapisane
nieco wcześniej.
Miłego popołudnia.
Serdecznie pozdrawiam.
to takie piękne i wierzę że daje Ci tyle radości ta
mała magnolia :-)
pozdrawiam
Wierzę. Także obserwuję to i owo ;-)
Pozdrawiam :)
Pieknie Małgosiu
Jak widać tak nie wiele potrzeba by oczarować i
uszczęsliwić
Pozdrawiam słonecznie i wiosennie Małgosiu :)
Ciesz się swoją magnolią Moja nie wiem czy przezyje
ale wierzę :)
Czasami nie potrzeba wiele aby być szczęśliwym:)
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam
Marek
to musi być niesamowicie piękny widok!
Witaj Małgosiu :)
nawet z malutkiego ziarenka wyrośnie zboże
tak jak z tej niewielkiej sadzonki drzewo magnoliowe
Miłego dzionka:)
Oczywiście, że wierzę.Sama mam tę słabość, doglądnia
czy już coś wschodzi , czy sie przyjęło:)
Pozdrawiam serdecznie.
https://www.youtube.com/watch?v=21twhfbIXPE
Mówisz że to "niewiadomoco" a tu patrz jakie cudowne.
Pozdrawiam Małgosiu.
Dosyć długo prowadziłam gospodarstwo rolne, do tego
pracowałam. Przed praca i pracy biegłam na pole, by
zobaczyć czy zboże, lub inne rośliny podrosły.
Człowiek kocha swój ogródek i w nim rośliny, rolnik
kocha pole . Pozdrawiam serdecznie.
Ja wierzę. Ładnie.
Pozdrawiam niedzielnie :)