Niewiara
Mały srebrny krzyżyk
kilkadziesiąt koralików
z ciemnego drewna
połączonych sznurem.
Przejmująca głucha cisza
która każe mówić sercu.
A ono płacze nie mówiąc nic
cicho oddycha
oglądając obrazy przeszłości.
Kochało
radowało się
wzruszało
i żyło.
Wierzyło.
Teraz nie potrafi patrzeć ufnie
na połączone sznurem korale
z martwym Jezusem
na srebrnym krzyżyku.
Nie żyje.
04.07.2012r.
Komentarze (10)
:)+++:)
Nie trać wiary, to siła sprawcza.
Wiersz zatrzymał mnie na dłuższą chwilę i nie
pozostawił obojętną. Myślę, co wydarzyło się i co może
jeszcze się zdarzyć: chyba zmartwychwstanie? Naprawdę
wiersz podoba mi się. Pozdrawiam.
Wiara i koralik niewiele maja wspolnego
Ciekawy wiersz o tym, jak potrafią zmieniać się w nas
nastroje, jak z wiary blisko jest do zarzucenia jej
...
A mnie się wydaje, że peel Kaweczki się mocno zawiódł,
(doznać zawodu obojętnie w jakiej sferze, to bardzo
boli). Tyle wyczytałam z wiersza.
śmierć nie zabierze wszystkiego - zostaje wiara i
miłośc w sercu -smutne -ja dzisiaj też mam smutne
mysli
pozdrowienia
Śmierć zabiera wszystko na zawsze.
Wiersz bardzo emocjonalny. Czasami w sytuacjach
życiowych bywa, że nasza wiara słabnie. Ciekawie o
niej. Pozdrawiam:)
Jezus żyje, Miłość nie umiera... smutny wiersz, każdy
ma takie chwile... ale Nadzieja, Wiara, Miłość te trzy
największe i na zawsze :-)