Niewidoma

Kiedy rankiem się budzę
Patrzę w puste okiennice
Czy pada deszcz, czy świeci słońce
Mówię sobie na dzień dobry
Będzie dobrze

Zadziwiająca magia słowa
Iluzja co się w głowie nie mieści
To na niej zbudowano
Miliony pięknych wierszy

Już dawno przyzwyczaiłam się
Wierzyć słowom na słowo
Bo w końcu jak mam sprawdzić
Czy mi nie kłamią, nie zwodzą

Całe życie czekam
paradoksalnie - na śmierć
nierealnie wierząc
że pierwszy raz ujrzę blask

Powiedzcie mi teraz
czy nie jest przekleństwem
nadzieją karmione
życie wieczne
jeśli będzie ciemnością otoczone
tak jak teraźniejsze

autor

Ciri123

Dodano: 2008-04-11 22:13:40

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie