Niewidoma
Przewiązałeś mi oczy
za późno by cokolwiek zobaczyć
na skrzyżowaniu dróg
byłeś pierwszy
za twoim głosem poszłam
więc teraz mów do mnie
mów jeszcze
Dopiero na skraju przepaści
pozwolisz znów widzieć
jeszcze tylko ciche NIE wypowiem
przytulisz mnie
pocałujesz
a potem
pchniesz
autor
Nienelle
Dodano: 2009-08-24 10:18:37
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wzbudza wspomnienia z dawnych lat... :)
ale skoro jest podejrzenie - że tak będzie - to nie
może skończyć się fatalnie... podmiot liryczny ma
instynkt samozachowawczy, albo instynktownie czuje co
się święci.
często uczucie zamiata nami......:)
Intrygujący wiersz.
fajnie, dramatycznie i nawet zaskakujaco, szczegolnie
koncowka...
Dobry wiersz,obrazowo opisuje jak w pogoni za uczuciem
staczamy się...
Wiersz pomysłowy, w dobrym stylu.
weszłam do Ciebie na chwilkę, a tu tak niewinnie,
subtelnie. pozdrawiam z uśmiechem z krety :):):)
Bardzo smutne. Zdarza się, że ukochana osoba potrafi
wykorzystać zaufanie człowieka w okropny sposób.