Niewidomy
Pierwszy raz spotkałam ciebie
w parku pośród drzew.
Byłam tak zmęczona życiem,
że nie wiedziałam, gdzie spać.
Przy tobie wypoczywam
i chodzę wszędzie tam,
gdzie nosi nas los,
gdyż to, co czuję w sobie,
burzy moją krew.
Jesteś inny niż wszyscy,
nie patrzysz na mnie się,
jesteś niewidomy,
lecz kształt mój dobrze znasz.
autor
Alexandra O.
Dodano: 2019-05-01 10:19:33
Ten wiersz przeczytano 546 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ciekawie, intrygująco, nie wiem, czy On z góry śledzi
peelkę i jej kształt dobrze zna, można to różnie
odczytywać.
Pozdrawiam Olu serdecznie :)
Sympatycznie z Miłością :)