Niewidzialna
wiele dobra dałaś nie czekając
na prezent od losu. zasypałaś
już gruszki w popiele.
więziona w skansenie swoich myśli
własną przeszłość na skobel zamknęłaś.
w zadbanym ogrodzie twardego życia
sprawdzonych nasion nie wysiewasz
tak jak było wprzód.
odeszłaś, obdarta ze wszystkiego
cicho, ufnie do świata innego.
Wiersz poświęcony Tereni 16.02.09
autor
koplida
Dodano: 2009-02-17 00:04:13
Ten wiersz przeczytano 632 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
:)+
Dobrze napisany wiersz, robi wrażenie. Tak dalej.
Prześliczny wiersz i bardzo refleksyjny.Pozdrawiam i
zapraszam do mnie.
Piękne wspomnienie o osobie która wiele dla Ciebie
znaczyła:)
Bardzo piękny ,refleksyjny i ładnie poprowadzony
wiersz-to wspaniale że pamiętasz o tych co kiedyś
przecinali nasze ścieżki życia-pozdrawiam!
To najwspanialszy wiersz jaki dziś przeczytałam,czekać
będę niecierpliwie na następne,pozdrawiam:))
Piekne. Glosuje i pozdrawiam.
NENIA dobre, ze swadą zmarłej cześć oddana - w
dobrym idziesz kierunku
Tak, była widzialna przez swoją skomność. Śliczny
wiersz.