niewidzialna
Ptakami płynie w nieba przestrzeni
Promieniem iskry myśli rozgrzewa
Zamglonym rankiem marzenia splata
Duszą skowronków tęsknoty śpiewa
Napoi bezmiar o pierwszym świcie
Rosą zgubioną na płatkach suszy
Odnajdzie księżyc w kotarach nocy
Kamień ospały dotykiem wzruszy
Trwa unurzana w puchu płodności
Nutą pielgrzyma przestrzeń porusza
Milknie dotknięta brakiem łaknienia
W cichości płacze
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Poety Dusza
Komentarze (22)
Bardzo wszystkim dziękuję za ciepłe słowa, komentarze
i głosiki. Pozdrawiam serdecznie :)
Ładna melancholia
Pozdrawiam:-)
Melancholijnie, bardzo ładnie.
Pozdrawiam serdecznie SHANNO:)
Ciekawy wiersz.
Pozwolę sobie za Anią Turkusową.
Pozdrawiam :)
Udane erekcjato. Bardzo prawdziwie o poetyckiej duszy
:)
Prawdziwie :)
Bardzo dobre erekcjato o duszy poety:)
pozdrawiam:)
Super erekcjato, no i prawdziwe na dodatek.
Miłego dnia SHANNO.
czasownikow;)
troche za duzo czzasownikow, mz,
ale prawdziwie,
pozdrawiam:)
bardzo ładnie o duszy poety w ciekawej formie
erekcjato:-)
pozdrawiam
taka właśnie jest:) ładnie SHanno:)
Bardzo prawdzowie, ukazana dusza Poety.
Pozdrawiam.:)
Podobasię +