Niewiele
...a jutro po mnie zostanie
szara sukienka i sweter,
i te czerwone korale
od ciebie. W nich mi najpiękniej.
Masz moje serce i duszę
wplecioną w niezdarne wiersze.
Oddałam wszystko. Przepraszam...
ale nie miałam nic więcej.
Zosiak
Komentarze (46)
Dziękuję :)
Zosiak, piękny, poruszający serce wiersz, pozdrawiam
ciepło.
Smutna treść i prawdziwa. I smutne zarazem jest to, że
ktoś tego nie docenił.Tak sobie czytam po swojemu.
Przykre i prawdziwe.
Ładnie!
Pozdrowienia dla ciebie
Ech...Smutnie i pięknie, zarazem...
Przypomina mi się piosenka Kry
"oddałam ci serce, oddałam ci ciało, mało, mało"...
Pozdrawiam Zosiu serdecznie.
-tak mało trzeba nam i dużo tak-
Dobrze się czyta,smutna miłość. Pozdrawiam
serdecznie.
Piekny wiersz, wzruszylas slowami lgna do serca,
Pozdrawiam serdecznie:)
anna, Ziu-ka, dziękuję Wam za poczytanie :)
Bardzo, bardzo mi się podoba ta refleksja...
Promiennego dnia Zosiaczku:)
śliczny testament
Dziękuję Wam za poczytanie. Stary, ale aktualny... ;))
Mimo smutku piekna miniaturka która wyraża tak wiele
Pozdrawiam serdecznie :)
Wybacz że nie mam nic więcej dla ciebie tylko wiersze
i serce
zachowaj w swoim sercu
niczym talizman na szczęscie
i jako relikwię
Pozdrawiam serdecznie
piękny
Niewiele ale pięknie...
promiennego dnia Zosiak:)
Ech pięknie i smutno...
Przypomniała mi się piosenka
Kory -
"Oddaję Ci serce, oddaję Ci ciało. Ty czekasz i
mówisz, to mało, to mało".
Ech życie...
Pozdrawiam