Niewiele
niewiele
prawie nic
gest w dłoni opuszczony
czy tylko mały znak
w nadziei obudzony
a strach
a gniew
na dno
upadną odrzucone
blask słońca
w oczach
w łzach
oświeci uświęcone
tak będzie
w biały czas
utkany w bez i zioła
tymczasem prawie nic
i tylko ktoś nas woła
Z tomiku ,,To tylko wszystko,,
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-06-23 09:26:15
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
ciekawie o celu do którego zdążamy
Ciekawie i refleksją.
Pozdrawiam.
Ciekawe pozdrawiam
Wołać w "biały czas" może nas tylko Bóg...