Niewinne spotkanie...

Poprosiłeś o spotkanie choć nie było o czy mówić Odrzuciłeś moją miłość więc nie miałam się co trudzić Lecz Ty jednak nalegałeś miejscem spotkania Limanowski park wybrałeś Zgodziłam się jednak bo cóż miałam do stracenia Jedynie usłyszeć od ciebie słowa dowidzenia Lecz gdy Ciebie ujrzałam Znów się zakochałam Byłeś taki jak dawniej przystojny, zarośnięty Pomimo krzywd od ciebie nie stałeś się obojętny

Podczas naszej rozmowy ulewa się zerwała
Niewdzięczna pogoda uciekać nam kazała
Nieopodal parku stodółka mała stała
Schroniliśmy się tam w środku lecz powierzchnia była mała
Położyłeś mnie na sianie i okryłeś swoim ciałem
Może to jest głupie zdanie ale całym ciałem drżałam
Lecz ty nagle powiedziałeś że rozebrać się musimy
Przemoczone nasze ciuchy więc się szybko przeziębimy
Przytuliłeś mnie tak mocno całowałeś szyję moją
Rozbierałeś delikatnie osłaniając miłość swoją
Wtedy właśnie to poczułam twoje usta na mych piersiach
Nigdy bym nie przypuszczała nawet w najpiękniejszych wierszach
Mocny uścisk warg gorących prowadziły coraz niżej
Drżenie ciała , rąk wędrówka do rozkoszy coraz bliżej
Gdy poczułam Ciebie w środku tak stanowczo i odważnie
Już nie mogłam dalej wstrzymać nie myślałam już rozważnie
Gdyż po chwili już wiedziałam i poczułam się jak w niebie
Bliskość twoją poznawałam bo ja wciąż kochałam ciebie
Bicie serc i szybki oddech stały się na kilka sekund
Tym co chciałabym by trwało nawet paręnaście wieków
Potem mocno przytuliłeś parę słów wnet wymówiłeś
Anetusiu ma jedyna Tobie chcę me serce oddać
To był cel mego spotkania by na zawsze z tobą zostać...

autor

diara23

Napisany: 2007-03-23 Dodano: 2007-03-24 00:08:54

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie