Niewola

Miłość,
To uczucie nie zawsze stabilne
I nieraz w udrękę się przeistoczyć może
Wtedy to serce, nawet bardzo silne
Pęka,
Rozrywa się,
W każdym calu gorze

Lecz z nikąd ratunku, pomocy, nadziei,
Sam Bóg i Lucyfer odwraca się tyłem
Więc człowiek zatraca się w gąszczu myśli kniei
Szepcząc po cichu - cóż złego zrobiłem ?

Nie myśli już o świecie który go otacza
Zamyka się nie bacząc na uciechy życia
" Miłość w niej zgasła " - ta myśl go przytłacza
Przed ludzmi stroniąc,
Szuka gdzieś ukrycia

Wreszcie skołatany na czyn sie porywa
Który każdy problem rozwiązać pozwoli
Rzuca się ze skały,
Sensu rwie ogniwa
Nie smakując szczęścia w miłosnej niewoli
Ginie...

autor

Jurand

Napisany: 2002-04-07 Dodano: 2005-01-24 17:07:27

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie